مطالعه الگوی پروتئینی پاستورلامولتوسیدا جدا شده از طیور و مقایسه حدث پروتئین تیپ های شناسایی شده در موش

هدف : تعیین ویژگی الگوی پروتئینی و طبقه‌بندی نمونه‌های پاستورلا مولتوسیدا جدا شده از طیور استان مازندران، بررسی ایمنیت متقاطع و نیز مقایسه حدت پروتئین تیپهای شناسایی شده در مدل موشی. نمونه‌ها: تعداد 18 نمونه پاستورلا مولتوسیدا جدا شده از طیور استان مازندران که در طی ده سال (1388-1368) در موسسه رازی جدا شده‌اند. روش : مقدار 30-25 میکروگرم پروتئین خام تهیه شده از جدایه‌ها در سیستم ناپیوسته در ژل سدیم دو دسیل سولفات پلی آکریل آمید الکتروفورز گردید. غلظت آکریل آمید در ژل جدا کننده 5/12 درصد و در ژل متراکم کننده 5/4 درصد بود. حداقل دوز کشنده هر تیپ پروتئینی با تزریق رقتهای مختلف باکتری پاستورلا مولتوسیدا به گروههای سه تایی موش از طریق داخل صفاقی تعیین گردید. چهار گروه ده‌تایی موش ایمن شده با سویه واکسینال به همراه چهار گروه ده‌تایی به عنوان کنترل برای بررسی ایمنی متقاطع با سایر تیپهای پروتئینی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج : بیش از 30 باند پلی پپتیدی در فاصله بین 24 تا 174 کیلو دالتون مشاهده شد. شکل کلی الگوهای پروتئینی جدایه‌ها بسیار به هم شباهت داشت. اختلاف عمده بین آنها در محل قرار گرفتن یکی از باندهای اصلی موسوم به پروتئین H بود. این باند در جدایه‌های مختلف در سه موقعیت 38، 5/36 و 34 کیلو دالتون قرار داشت که بر همین اساس جدایه‌ها را در سه پروتئین تیپ (III , II , I) جای داد. ایمن‌سازی گروه‌های موش با سویه واکسینال (پروتئین تیپ I) توانست آنها را در مقابل چالش با پروتئین تیپ همنوع (همولوگ) حفاظت نماید. نتیجه‌گیری : بر اساس یافته‌های این مطالعه تهیه یک واکسن پلی والان متشکل از هر سه پروتئین تیپ جهت پیشگیری از وبای مرغان در این منطقه پیشنهاد می‌گردد.